اندروید ایرانی؟ قطعاً نه!

از اولین باری که اپل تصمیم گرفت اپ‌های ایرانی را از اپ‌استور بیرون بیندازد بیش از دو سال می‌گذرد. از عکس‌العمل‌های احساسی کاربران در تحریم اپل تا ادعای خاموش شدن ده‌ها هزار گوشی آی‌فون در همان هفته اول و اقدام حقوقی علیه این اقدام ظالمانه اپل نیز همین‌طور! انسان بنده عادت است و به نظر می‌رسد انگار نه خانی آمده و نه خانی رفته است. در مواجهه با چنین شرایطی، معمولاً یکی از نخستین عکس‌العمل‌ها مطرح کردن این موضوع است که ما باید در حوزه نرم‌افزار چنان استقلالی داشته باشیم که هیچ یک از این شرکت‌ها نتوانند برایمان محدودیتی ایجاد کنند. درست همین‌جاست که پیشنهاد آزموده و تاوان داده ... ملی در حوزه نرم‌افزار روی میز قرار می‌گیرد؛ شما می‌توانید به جای سه نقطه کلماتی مثل سیستم‌عامل رومیزی، مرورگر، پیام‌رسان، موتور جست‌وجو یا موارد دیگر را که از سرانجام آن باخبریم قرار دهید. سیستم‌عامل دستگاه‌های اپل انحصاری است و طبیعتاً در حیطه موبایل این بار قرعه به نام اندروید می‌افتد. اندروید خود را به عنوان یک سیستم‌عامل متن‌باز جا انداخته است. همین کافی است تا به سر برخی بزند که می‌توانند با هزینه کم، نسخه ایرانی آن را بسازند. اجازه دهید کمی راجع به اندروید توضیح بدهم. گوگل، به عنوان توسعه‌دهنده اصلی اندروید، کد منبع این سیستم‌عامل را در هر نسخه به صورت عمومی منتشر می‌کند. شاید فکر کنید این کد برای ساخت هر دستگاه اندرویدی کفایت می‌کند. اما باید توجه داشت درایورهای سخت‌افزاری که هر سازنده با توجه به نیاز خود از آنها استفاده می‌کند در بخش متن‌باز وجود ندارد. همچنین گوگل از سال ۲۰۰۷ که نسخه اولیه اندروید را منتشر کرد، به مرور بسیاری از نرم‌افزارهای آزاد موجود در اندروید مثل جست‌وجو، موسیقی، تقویم و برخی از امکانات مکان‌محور را حذف و آنها را با نسخه‌های غیرآزاد و غیر متن‌باز مثل جست‌وجوی گوگل، موسیقی گوگل و تقویم گوگل...