دنیای هولوگرافیک مقابل چشمان شما

درباره روش کار سیستم واقعیت افزوده CastAR برایمان توضیح دهید. ریک جانسون: روی عینک دو میکرو پروژکتور قرار دارد. نسخه نهایی آن برای هر چشم 1280 در 720 پیکسل دقت دارد که روی سطح می‌تابند. دقیقا مانند تماشا کردن فیلم روی صفحه سینماست. در اینجا سطح صفحه‌ای موسوم به «رترو-رفلکت» است. طراحی آن به شکلی است که تقریبا صد درصد نور را به صفحه برمی‌گرداند. اگر زیر میکروسکوپ به آن نگاه کنید، از یکسری میکروکره بسیار ریز تشکیل شده است. نور وارد هر کدام از این کره‌ها می‌شود و دوباره بر‌می‌گردد. این خصوصیت چند مزیت به همراه دارد. چشم به صورت طبیعی فوکوس می‌کند و لذا اپتیک نزدیک بینی یا انحراف نداریم، این مساله امکان استفاده همزمان چند نفر از این صفحه را فراهم می‌کند. اگر تصویر از من پروژکت شود و شما کنارم باشید، می‌توانید چیزی را که من می‌بینم، ببینید. ممکن است بازی دیگری را بازی کنید، یا همان بازی را از دیدگاهی دیگر بازی کنید. یک محیط جمعی با استفاده چندکاربره است. روی عینک یک دوربین به سبک گوشی وجود دارد که نقاط LED اینفرارد در جهان فیزیکی را دنبال می‌کند. این دوربین سخت‌افزار خاصی دارد که جری تولید کرده و حسگر تصویر را به گونه‌ای تقسیم می‌کند که به داده‌های نقطه‌ای منتقل می‌شود. انتقال مقدار کمی داده به کامپیوتر به عنوان حل‌کننده نهایی بسیار کارآمد خواهد بود. سیستم کلی - پروژکتور، رهگیری - در ولتاژ بسیار پایین کار می‌کند. می‌توانید آن را در محیط موبایل به کار گیرید، فقط کافی است آن را به گوشی‌تان وصل و در حال حرکت از آن استفاده کنید. به‌علاوه، دو دستگاه ورودی داریم که نام آن را عصای جادویی گذاشته‌ایم. یک ورودی سه‌بعدی به جهان است. دکمه جوی‌استیک هم دارد. دارای یک بخش شناسایی فرکانس رادیویی (RFID) است که زیر سطح قرار می‌گیرد. هر چیزی که تگ RFID داشته باشد...