دموکراتیزه کردن تجارت

سپتامبر سال 2011 بود؛ شرکتی که زمانی غول بی‌چون و چرای صنعت موبایل بود و در آن روزها به دلایلی که دیگر همه می‌دانند سقوط آزاد خود را طی می‌کرد، به هر چیزی متوسل می‌شد تا بلکه خود را از آن وضع نجات دهد. من که آن روزها هنوز در نوکیا مشغول کار بودم شنیدم شرکت قصد دارد برای انتخاب ملودی زنگ موبایل جدید خود فراخوان یک رقابت جهانی را بدهد. همان زمان بود که برای اولین بار با واژه جمع‌سپاری یا Crowdsourcing  آشنا شدم. وب‌سایتی راه‌اندازی شد و همه علاقه‌مندان ملودی پیشنهادی ساخته خود را در آن آپلود می‌کردند و برنده با رای مردم انتخاب می‌شد. برنده‌ای که با دریافت جایزه‌ای از شرکت، به عنوان خالق ملودی جدید زنگ موبایل نوکیا شناخته می‌شد. جالب اینجا بود که پس از گذشت مدت تعیین‌شده و آپلود شدن تعداد زیادی ملودی، آهنگ برنده آن‌قدر بی‌ربط و گوش‌خراش بود که شرکت پس از پرداخت جایزه برنده از استفاده از آن منصرف شد. البته در این مثال به هزار و یک دلیل انتخاب زنگ موبایل که یادآور تاریخچه چند دهه خوشنامی یک برند بود و بخشی از هویت آن محسوب می‌شد، به عنوان موضوع جمع‌سپاری از اساس تصمیمی شتابزده به نظر می‌رسید؛ شاید بتوان دلیل آن را دستپاچگی یک برند در حال شکست و تلاش برای بقا دانست.  اما از این تجربه ناموفق که بگذریم، در دنیای کسب و کار امروز یک اتفاق مهم در حال رخ دادن است و آن جلوه یک فلسفه یا روند تجاری جدید است. گویا دنیای کسب و کار به سمت باز شدن هر چه بیشتر می‌رود. دیگر تفکر بسته بودن و از درون به سمت بیرون حرکت کردن (Outbound) منسوخ شده و کار نمی‌کند. شرکت‌ها نمی‌توانند محصول تولید کنند و سپس خرید آن را به مردم دیکته کنند. بلکه این مردم هستند که به آنها می‌گویند چه می‌خواهند....