جنسیت یک مدیر

در سال ۱۹۵۳ یعنی همان سالی که همسر من متولد شد فقط پنج درصد از آمریکایی‌ها کارفرمای زن را به مرد ترجیح می‌دادند. این عدد بر اساس نظرسنجی تازه‌ای از موسسه گالوپ (Gallup) به ۲۳ درصد افزایش یافته است. بنا بر آمار اخیر، نسبت افرادی که در سال ۱۹۵۳ بیشتر میل داشتند با مردها کار کنند امروزه از دوسوم به یک‌سوم رسیده است. بسیاری از آمریکایی‌های امروز حتی اگر از آنها بخواهید به دقت به سوال شما جواب دهند، اصلا جنسیت مدیر برایشان فرقی نمی‌کند. در نظرسنجی گالوپ این پرسش طرح شده:«اگر وارد شغل تازه‌ای می‌شدید و می‌توانستید مدیرتان را خود انتخاب کنید، مدیر مرد را ترجیح می‌دادید یا مدیر زن را؟» در سال ۱۹۵۳ تنها برای ۲۵ درصد آزمون‌دهندگان این قضیه فرقی به حال‌شان نداشت اما امروزه این میزان به ۴۱ درصد رسیده است. یک خبر بهتر اینکه امروزه کمتر کسی بر اساس جنسیت مدیر درباره او داوری می‌کند. این رویکرد به ویژه برای مشاغلی در سطوح بالاتر صادق است. از کسانی که مدرک دیپلم یا زیر دیپلم‌ دارند تنها ۳۶ درصد نسبت به جنسیت بی‌تفاوتند در حالی که در میان درجه‌های بالاتر تحصیلی این رقم به ۴۶ درصد هم می‌رسد. مردسالاری به معنایی که قبلا می‌دیدیم امروز اصلا وجود ندارد. اما اگر نگاهی عمیق‌تر بیندازیم قضیه آن‌قدرها هم مطبوع نیست. آمریکایی‌هایی که اکنون زیردست مدیران مرد هستند دو برابر دیگران همین شرایط را ترجیح می‌دهند. از میان جمهوریخواهان تنها ۱۶درصد میل دارند با مدیرهای زن کار کنند. قضیه برای زنان آمریکایی به گونه دیگری است: زنان جوان‌تر (بین ۱۸ تا ۳۴ سال) ترجیح می‌دهند مدیرشان مرد باشد، در حالی که برای افراد مسن‌تر (۳۵ تا ۵۴ سال) قضیه فرقی نمی‌کند. نکته قابل توجه‌تر اینکه در مجموع بیشتر زن‌ها (۴۰ درصد) در مقایسه با مردها (۲۹ درصد) ترجیح می‌دهند مدیرشان مرد باشد. همچنین آمار نظرسنجی نشان داده اکثر زن‌ها...