این مدیران فناور

 ارشدیت در آی‌تی «زنگ بزنین مهندس فلانی بیان!» سال‌ها این جمله‌ای بود که معمولا وقتی کارمان گیر می‌کرد با کلافگی به منشی شرکت می‌گفتیم. اگر محل کارمان عوض می‌شد نامی که جای فلانی می‌گذاشتیم تغییر می‌کرد اما جمله به همان شکل و در همان موقعیت تکرار می‌شد. همیشه ساعتی بعد جوانی کیف به دست از راه می‌رسید. خیلی کم‌حرف و سر به زیر سرش به کارش گرم می‌شد و چیزی نمی‌گذشت که دوباره همه چیز درست می‌شد. در سال‌های دور یا شبکه کابلی شرکت مشکلی پیدا کرده بود یا کامپیوتر دسکتاپی بالا نمی‌آمد، شاید هم پرینتر شبکه بازی درآورده بود. در سال‌های نزدیک هم از کار افتادن شبکه داخلی بی‌سیم یا یکی از لپ‌تاپ ها مشکل‌ساز می‌شد و در سال‌های باز هم نزدیک‌تر، کندی اینترنت و کار نکردن ایمیل و سودای خامی که مشکل از داخل شرکت است…. که البته اغلب نبود و نیست! به هر حال این ناجی همیشگی که مثل یک تعمیرکار زبردست حاضر می‌شد و یک‌تنه گره از مشکلات آی‌تی ما باز می‌کرد، همان مسوول آی‌تی پاره‌وقت شرکت بود. بیشتر از پاره‌وقت هم به او نیازی نبود یا دست‌کم تصور بر این بود که نیازی نیست. هر چه فناوری پیشتر رفت، کسب و کار هم بیشتر به دستاورد‌های آن وابسته شد. این وابستگی دیگر نه‌فقط در محدوده زیرساخت‌های کسب و کار بلکه در حوزه راه‌حل نیز احساس شد. تا آنجا که در دنیای تجارت امروز یک مسوول آی‌تی پاره‌وقت فاقد ‌معنی است، دپارتمان‌های آی‌تی دیگر رویکرد واکنشی ندارند و مدیر آی‌تی یکی از کلیدی‌ترین مدیران شرکت است؛ آنقدر کلیدی که در رده چند مدیر ارشد سازمان سمتش با حرف C آغاز می‌شود. یعنی همان‌طور که عالی‌ترین مقام یک تشکیلات تجاری را مدیر ارشد اجرایی یا (CEO (Chief Executive Officer می‌گویند، به مدیر ارشد فناوری اطلاعات یا آی‌تی هم (CIO (Chief Information Officer گفته می‌شود. امروزه این جایگاه...