کارمزدستانی چگونه به حریم ممنوعه کسبوکارهای فناوری مالی تبدیل شد؟ جوانمرگی فینتکها و لندتکها
در سالی که رو به پایان است و همگی انتظار بهار را میکشیم، کورسوی امید…
۱۲ اسفند ۱۴۰۲
رئیس گروه کشورهای مبارزه دربرابر فساد در کنسول اروپا:
وضعیت ایران در مبارزه با فساد مالی ناامید کننده است
پیشرفت فناوری و استفاده از ابزارهای ICT همیشه به عنوان یکی از راه‌حل‌های مبارزه با فساد مطرح بوده و آمارها نشان می‌دهد کشورهایی که کمترین میزان فساد مالی را در شاخص‌های بین‌المللی دارند در استفاده از فناوری اطلاعات بسیار پیشروتر از سایر کشورها عمل کرده‌اند. فناوري اطلاعات دسترسي آزاد به اطلاعات را تسهيل مي‌كند و در نتیجه شفاف‌سازي و دسترسي مردم به همه اطلاعات دولت، باعث حذف رانت‌ها مي‌شود. از سوی دیگر، امتيازات ويژه و هرگونه ارتباطات غيررسمي مي‌تواند بستر فساد باشد و در صورت شفاف‌سازي، اين موضوع از ميان مي‌رود. ایران از نگاه شاخص‌های بین‌المللی مبارزه با فساد وضعیت خوبی ندارد و هر چند در سال‌های اخیر توانسته جایگاه خود را اندکی بهبود بخشد، اما هنوز هم با میانگین‌های جهانی مبارزه با فساد مالی فاصله بسیاری دارد. د‌راگو کاس کسی است که سال‌ها برای مبارزه با فساد تلاش کرده و در تهیه کنوانسیون مبارزه با فساد مالی که از سوی سازمان ملل تهیه شده نقش د‌اشته است. او از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۰ به عنوان رئیس کمیسیون جلوگیری از فساد مالی اسلوونی مشغول کار شد و حالا مشاور خصوصی است. کاس در سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۱ رئیس گروه کشورهای مبارزه در برابر فساد در کنسول اروپا به نام GRECO بود و بیش از چهار سال، از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵ از مد‌یران کمیته ارزیابی و نظارت مشترک بین‌المللی (MEC) در افغانستان بود. از سال ۲۰۱۴ تا به امروز مد‌یر گروه کاری OECD روی رشوه‌خواری است. همزمان هم با د‌فتر مواد مخد‌ر و جرائم سازمان ملل (UNODC) و کمیته بین‌المللی المپیک (IOC) برای مبارزه با فساد در حوزه ورزش همکاری می‌کند. کاس بر این باور است که ایران پتانسیل‌هایی دارد که با استفاده از آنها می‌تواند در رده‌بندی جهانی اوضاع بهتری پیدا کند. به گفته او تحریم‌ها آتش فساد در هر کشوری را شعله‌ور می‌کند. اگر می‌خواهید راهکارهای کاس را برای مبارزه با فساد مالی در ایران بدانید، گفت‌وگوی ما را با او از دست ندهید:
مطابق آماری که سازمان شفافیت بین‌الملل اعلام کرده ایران رتبه ۱۳۱ فساد مالی در میان کشورها را داراست، اما مقامات ایرانی معتقدند این آمار بر اساس اطلاعات موثق تهیه نشده است و به همین دلیل از نظر آنها پذیرفته نیست. اطلاعات مربوط به فهرست فساد کشورها چگونه تهیه می‌شود و مبنای این رتبه‌بندی چیست؟ شاخص سازمان شفافیت بین‌الملل، که به عنوان CPI (Corruption Perception Index) شناخته شده و به معنای شاخص احساس وجود فساد مالی است، یک آمار اصیل نیست، بلکه بر اساس شاخص‌های بسیاری که از چندین تحقیق در مورد یک کشور به دست آمده اعلام می‌شود. این شاخص بر اساس یک شیوه ارزیابی که سازمان شفافیت بین‌الملل آن را طراحی کرده انجام می‌شود و اطلاعات جدید را نشان می‌دهد. باید اشاره کنم که این سازمان مشاهدات مربوط به سازمان‌ها و افراد را در رابطه با موضوع فساد مالی نشان می‌دهد نه موارد خاص فساد را. با وجود این محدودیت، سازمان CPI مقایسه کیفی را بین کشورهای مختلف ارائه می‌دهد و در واقع اینکه این آمار از جانب کشورها و افراد پذیرفته یا رد شود اثری روی اعتبار آن ندارد. موقعیت ایران در میان کشورهایی که مبارزه با فساد را در پیش گرفته‌اند چگونه است و از نظر این شاخص ایران در میان کشورهای منطقه چه موقعیتی دارد؟ بر اساس آنچه CPI در سال ۲۰۱۶ اعلام کرده، ایران بهترین رتبه را از نظر کاهش احساس وجود فساد مالی از سوی شهروندان در پنج سال اخیر به دست آورده است. هرچند «شاخص ۲۹» که ایران را همراه با قزاقستان، نپال، روسیه و اوکراین در رتبه ۱۳۱ ارزیابی کرده، بسیار ناامیدکننده می‌نماید، چرا که امتیاز متوسط جهانی ۴۳ است. کشورهای همسایه هم این نتایج را کسب کرده‌اند: عراق با شاخص ۱۷ و رتبه ۱۶۶، افغانستان با شاخص ۱۵ و رتبه ۱۶۹، ترکمنستان با شاخص ۲۲ و رتبه ۱۵۴ و ترکیه با...
این مطلب در شماره ۴۵ پیوست منتشر شده است.
ماهنامه ۴۵ پیوست
ارسال دیدگاه