ما ایستادیم دیگران رفتند

هرچند مجمع جهانی اقتصاد که بسیاری آن را در افواه به عنوان اجلاس داوس می‌شناسند، یکی از شناخته‌شده‌ترین نشست‌های بین‌المللی در کشورمان است ولی مستندات و گزارشات این گردهمایی ارزشمند بین‌المللی هیچ گاه آنچنان که شاید و باید در ایران مورد توجه قرار نگرفته است. دلیل توجه عمومی به خود اجلاس را باید در گسترده بودن و تنوع حاضران در آن جست‌وجو کرد که به سیاستمداران و اقتصاد‌دانان محدود نشده و روشنفکران، روسای شرکت‌های بزرگ و اصحاب رسانه را دربر می‌گیرد ولی از سوی دیگر مابه‌ازای این جامعیت و تنوع را می‌توان در گزارشات مجمع جهانی اقتصاد هم جست‌وجو کرد که مضامین گوناگونی از بوم‌زیست جهانی تا تحصیلات را دربر می‌گیرد و فناوری نیز از این چرخه دور نیست. گزارش سال گذشته این مجمع درباره رشد و مشاغل مبتنی بر فناوری در جهانی که آن را «بیش متصل» یا هایپر کانکتد نامیده، یکی از همین گزارش‌هاست که این بار زیر ذره‌بین پیوست قرار گرفته است. جامع بودن این گزارشات را نه‌تنها در حضور صد و اندی کشور در سنجش آن بلکه باید در تنوع فاکتورهای سنجشش دید که مضامینی همچون دولت و تجارت الکترونیکی را دربر گرفته و حتی به زمینه‌های قوانین حوزه فناوری و البته کاربرد عمومی فناوری در میان مردم می‌پردازد. شاید مهم‌ترین نکته در این میان برای مخاطب ایرانی آشنایی‌زدایی گزارش مجمع جهانی اقتصاد از مفاهیمی همچون نفوذ فناوری در میان مردم ایران یا حتی دولت الکترونیکی باشد. در برخی از این زمینه‌ها پیشرفت ایران بیشتر از آنچه شرایط عمومی کشور نشان می‌دهد، بوده و البته برخی از این افسانه‌ها نیز شکسته شده است. گزارش پیوست از جایگاه ایران در جهان «بیش متصل» را در ادامه می‌خوانید. انتشار یا خواندن گزارش‌های بین‌المللی چندان خوشایند نیست. وقتی نام ایران در کنار نام کشورهایی مانند نامیبیا و ونزوئلا و حتی پایین‌تر از پاراگوئه قرار می‌گیرد، نشان‌دهنده محقق نشدن اهداف...