علت را فراموش می‌کنیم

گارتنر به عنوان شرکت پژوهشی و مشاوره، که در زمینه ارائه خدمات برون‌سپاری، تحقیق و پژوهش و مشاوره فناوری اطلاعات فعالیت می‌کند، به صورت سالانه به رده‌بندی شرکت‌ها و سازمان‌های فعال در این حوزه می‌پردازد. امسال نیز مانند سال‌های گذشته این رده‌بندی را انجام داده و در گزارش منتشرشده مشخص شده بانک‌ها و موسسات مالی از نظر درصد هزینه‌ فناوری ‌اطلاعات و ارتباطات‌شان به درآمد سالانه در رتبه دوم قرار گرفته‌اند. طبق گزارش گارتنر درباره رتبه‌بندی سازمان‌ها بر اساس درصد هزینه‌ایشان از درآمد سالانه در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات، رتبه دوم با 3/6 درصد در اختیار سازمان‌های حوزه مالی شامل بانک‌ها، بیمه‌ها، کارگزاری‌ها و امثال آنهاست. این رتبه‌بندی نشان می‌دهد هر چه نوع سازمان به خدمات نزدیک می‌شود میزان نیاز به فناوری اطلاعات در آن افزایش می‌یابد. نکته جالب اینکه پایین‌ترین رتبه این گزارش که مختص سازمان‌های صنعتی و معدنی است هم زیر یک درصد نیست. چنین هزینه‌ای در سازمان‌های بزرگ می‌تواند بهره‌وری بسیار بالایی ایجاد کند و از سویی منطقی برای وابستگی به شرکت‌های دیگر باقی نمی‌گذارد. پس می‌توان توقع داشت بانک‌ها و موسسات مالی به عنوان سازمان‌های بزرگ، در پی رسیدن به سامانه‌های بانکداری خود باشند تا با کنترل کامل بر آن، سیاست‌های خود را اجرا کنند. بنابراین دو منطق بر این حوزه جاری خواهد بود: یکی تامین محصولات مورد نیاز از شرکت‌های بزرگ تامین‌کننده سامانه جامع بانکداری و دیگری تشکیل تیم و تولید محصول داخلی آن بانک. اما هر کدام از روش‌های فوق که در ایران تجربه شده‌اند از منظر نگرش آتی دارای مشکلاتی هستند. یکی از عادات ما در بهره‌گیری از فناوری، فراموشی علت اصلی استفاده از آن، در گذشت زمان است. یعنی فراموش می‌کنیم بایستی فناوری مورد استفاده را در جهت کسب و کار خود گسترش دهیم و از آن، نه به عنوان یک ابزار، به عنوان عامل ایجاد بازار و نیاز بهره ببریم....