skip to Main Content
محتوای اختصاصی کاربران ویژهورود به سایت

فراموشی رمز عبور

با شبکه های اجتماعی وارد شوید

عضو نیستید؟ عضو شوید

ثبت نام سایت

با شبکه های اجتماعی وارد شوید

عضو نیستید؟ وارد شوید

فراموشی رمز عبور

وارد شوید یا عضو شوید

جشنواره نوروزی آنر

شاید در پس فیلتر شدن تجمیع‌کننده‌‌های پرداخت بشود روزنه امیدی هم یافت

دوش یخ برای استارت‌آپ‌های داغ

۲۶ مرداد ۱۳۹۵

زمان مطالعه : ۱۰ دقیقه

شماره ۳۶

تاریخ به‌روزرسانی: ۱۸ دی ۱۳۹۸

بیایید اعتراف کنیم. بسیاری از ما آنها را نمی‌شناختیم. نه‌تنها هرگز بنیانگذاران‌شان را ندیده بودیم، اسم‌شان را نشنیده بودیم و حتی نمی‌دانستیم دقیقاً چه می‌کنند بلکه خود عبارت صقیل «تجمیع‌کننده پرداخت» هم برایمان غریبه بود. انگار بیماری عجیب و ناشناخته‌ای باشد که تازه نامگذاری شده یا گونه خاصی از دوزیست‌ها باشد که تازه دانشمندان در اعماق جنگل‌های مالی کشور به آن برخورده‌اند. این روزها که آنها شکار و تعطیل شده‌اند و شاید در حال انقراض هستند می‌توان دلایل بسیاری را برای این روزگار تلخ‌شان برشمرد اما در این گزارش به اتفاق خواهیم دید می‌توان دلایلی همچون دوری از قانونگذار، رشد سریع و حرکت در بازار سایه را دلیل این دردها بر شمرد و امیدوار بود آنچه در پس این الک‌شدن باقی می‌ماند خالص‌ترین بازیگران این بازار باشد.

قبل از فیلتر یا مسدود شدن تجمیع‌کنندگان خدمات پرداخت، کسی چندان توجهی به آنان نداشت. این تصور حاکم بود که این نوع کسب و کارها فقط برای سرگرم کردن جوانانی است که سعی می‌کنند در فضاهای جدید مشغولیتی برای خود ایجاد کنند و فضایی به ‌وجود آورند که به افرادی مانند خودشان خدماتی نه‌چندان جدی ارائه دهند. نتیجه اینکه بیشتر بازیگران جدی این بازار کسب و کارهای جدید را به رسمیت نشناختند و آنان را نادیده گرفتند. به نظر فعالان این حوزه و حتی سیاستگذاران و تصمیم‌سازان تا مدت‌ها فعالیت این نوع کسب و کارها بسیار کوچک‌تر و ناچیزتر از آن‌ بود که نیازی به نظارت یا قانونگذاری داشته باشد. تقریباً هیچ کس نمی‌دانست این‌ کسب و کارها چه می‌کنند و چه حجم یا چه بخشی از بازار را پوشش می‌دهند. در واقع این کسب و کارها در سایه روشن بازار مالی ایران شکل گرفتند. فعالیت‌شان نه قانونی بود نه غیرقانونی. سعی می‌کردند از فضای به‌وجودآمده نهایت استفاده را ببرند و سرویس خود را گسترش دهند. شاید این فعالیت‌ها در ابتدا جوانانه و به قول امروزی‌ها استارت‌آپی شکل گرفت و به استارت‌آپ‌های دیگر هم سرویس داد اما کمتر از دو سال در دوره زمانی کوتاهی توانستند جای خود را در سطوح جدیدی از بازار باز کنند که توجه عمومی را به این لایه پول‌ساز از استارت‌آپ‌ها جلب کرد. شاید هم همین موفقیت بود که یک‌شبه موجب فیلتر شدن دسته‌جمعی آنان شد؛ آبی سرد بر پیکر داغ استارت‌آپ‌های مالی ایران. اما ماجرا از کجا شروع شد؟ نقطه شروع رشد این کسب و کارها مصادف شد با شکل‌گیری استارت‌آپ‌ها؛ شرکت‌هایی کوچک، جوان و اغلب دانش‌بنیان که سعی می‌کردند به نوعی خدماتی جدید را با قالبی نوین به مردم ارائه دهند و برای خود بازاری جدید خلق کنند. این شرکت‌ها که مدیران آنها را طیف جوان بازار تشکیل می‌دادند ایده‌هایی داشتند که هنوز...

شما وارد سایت نشده‌اید. برای خواندن ادامه مطلب و ۵ مطلب دیگر از ماهنامه پیوست به صورت رایگان باید عضو سایت شوید.

وارد شوید

عضو نیستید؟ عضو شوید

این مطلب در شماره ۳۶ پیوست منتشر شده است.

ماهنامه ۳۶ پیوست
دانلود نسخه PDF
http://pvst.ir/12n

مهرک محمودی روزنامه‌نگاری را از حوزه سینما شروع کرد و در مدت کوتاهی پس از آن، با این سودا که روزنامه‌نگار باید در تمامی بخش‌ها فعالیت کند براساس یک اتفاق خیلی ساده وارد حوزه اقتصادی شد و در روزنامه‌های صدای عدالت، آزاد، ابرار اقتصادی، فرهنگ آشتی، همشهری اقتصادی و غیره به عنوان خبرنگار فعالیت کرد. همانطور که زندگی همیشه براساس اتفاق‌های ساده جلو می‌رود، فعالیت خود را به صورت نیمه وقت در در هفته‌نامه عصرارتباط در حوزه تجارت و بانکداری الکترونیکی آغاز کرد و پس از مدتی این فعالیت نیمه وقت به یک فعالیت تمام وقت تبدیل و ۹ سال به طول انجامید اما باز هم براساس یک اتفاق آنجا را ترک کرد. حال سال‌هاست که پیوست خانه مهرک محمودی است؛ اما تجارت و بانکداری و دولت الکترونیکی تبدیل به حوزه‌های مورد علاقه او شده‌اند.

تمام مقالات

0 نظر

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*

برای بوکمارک این نوشته
Back To Top
جستجو