تالار شیشه‌ای توازن را به هم زد

ایده اصلی تجارت الکترونیکی، خودکارسازی هر چه بیشتر فرآیندهای کسب‌و‌ کاری است. تجارت الکترونیکی مشتمل بر انواع گوناگونی از تبادلات است که مبتنی بر بخش‌های مختلف و طرفین معامله شامل سازمان‌های تجاری، اشخاص حقیقی، دولت، شهروندان و... قابل انجام است. طی سال‌های اخیر، تجارت الکترونیکی به شکلی فزاینده گسترش یافته و می‌توان گفت در حال حاضر به وضعیتی پایدار رسیده است. بنا بر گزارش Forrester (فوریه 2012)، پیش‌بینی می‌شود میزان فروش خرده‌فروشي‌های تجارت الکترونیکی در ایالت متحده آمریکا از حدود 202 بیلیون دلار در سال 2011 به بیش از 250 بیلیون دلار در سال 2013 و حدود 327 بیلیون دلار تا سال 2016 برسد. همچنین در تحقیق دیگری پیش‌بینی شده میزان درآمدهای حاصل از تجارت الکترونیکی جهانی در سال‌های آتی رشد چشمگیری خواهد داشت. این تحقیق با توجه به بهبود زیرساخت‌ها، کاربران اینترنتی، افزایش خدمات اینترنتی و سایر شرایط موثر، میزان درآمد حاصل از تجارت الکترونیکی جهانی را تا سال 2015 پیش‌بینی کرده است. همان‌گونه که نتایج حاصل از این تحقیق در در نمودار یک نشان می‌دهد، میزان درآمد تجارت الکترونیکی با رشد 5/20 درصدی، تا سال 2012 به 5/820 میلیارد دلار و با رشد 106 درصدی تا سال 2015 به 4/1 تریلیون دلار خواهد رسید. به‌رغم کاربردها و مزایای بی‌شمار تجارت الکترونیکی در حوزه‌های مختلف، کشور ایران به دلیل وجود محدودیت‌های مختلف از دستیابی به رشد و توسعه کافی در این حوزه بازمانده است. برخی از این محدودیت‌ها عبارتند از: 1 . فراهم نبودن زیرساخت‌های امن و مطمئن: با توجه به ضعف زیرساخت‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری و به ‌ویژه شبکه اینترنت، امکانات کافی برای کسب ارزش افزوده لازم از تجارت الکترونیکی وجود ندارد. علاوه بر این پهنای باند ناکافی جهت برقراری ارتباطات از راه دور را می‌توان به عنوان دیگر محدودیت موجود برشمرد. 2 . پایین بودن سطح اعتماد کاربران به زیرساخت‌ها و سیستم‌ها: عدم توجه لازم به مقوله...