نبرد ثروت و قدرت در شورای مرکزی

پیشگامان و فداییان «این نوشته درباره رویدادهایی است که قبل از این داستان اتفاق افتاده است. درباره ائتلاف فوق‌العاده سیاست، فناوری و فرهنگ است که در یک دوره زمانی کمتر از دو دهه در محدوده‌ای چندکیلومتری به وقوع پیوست. محصول و نتیجه این ائتلاف یک ایده جالب بود...» نوشته بالا درباره صنف فناوری اطلاعات ایران نیست، ترجمه‌ای دوست‌داشتنی است از کتاب «جان مارکاف» درباره انقلاب رایانه‌های شخصی به قلم ابراهیم نقیب‌زاده مشایخ که با عنوان «ماجراهای پشت پرده» دو سال پیش به چاپ رسید. ناشر و مترجم در واقع یک هویت دارند. دکتر مشایخ که استاد دانشگاه است خود رئیس انجمن انفورماتیک ایران طی سه دهه اخیر به شمار می‌آید؛ تشکلی بی‌حاشیه با خاستگاه آکادمیک که سال‌هاست کسی از آنها یادی نمی‌کند. اغلب اعضای اصلی‌اش چند دهه پیش مهاجرت کردند و کمتر مدیر جوانی است که بداند این جمع نابغه و سختکوش در سال‌های پر اضطراب 57 و 58 اولین خشت‌های انجمنی علمی را پایه گزاردند و نشریه «گزارش کامپیوتر» را منتشر کردند که شماره 206 آن در دی‌ماه 1391 به انتشار رسید. این روزها انجمن انفورماتیک ایران با توجه به کوچک شدن حلقه اصلی خود هویتی کاملا علمی یافته است که متاثر از روزگار پرتنشی که در آن متولد شده هم هست ولی در کنار غیرسیاسی بودن این انجمن کوشید حتی تا میانه دهه 60 نیز نقشی موثر در تعاملات دولتی و شرکت‌های دانش‌بنیان آن دوره ایفا کند. نشانه را می‌توان در یادداشت‌های بی‌نظیر سردبیرانی همچون علی پارسا، مترجم، کویرنورد و دریانورد شناخته‌شده ایرانی دید که پسر اصغر پارسا چهره شاخص و سخنگوی جبهه ملی ایران بود. شاید تندترین انتقاد‌ها هم از آن بنیانگذار اساطیری انجمن بهروز پرهامی پروفسور مشهور ایرانی در دانشگاه کالیفرنیا بود که پیش از اینکه ساکن سانتا باربارا شود بارها از نقش کمرنگ، منفعل و بعضا بدبینانه شورالی عالی انفورماتیک که آن روزها تنها سکاندار...