حقایق در بند دروغ دیجیتال

در آمریکا خیلی‌ها تقریباً مطمئن بودند که کلینتون پیروز نهایی انتخابات است. روزنامه‌ها و بسیاری از رسانه‌های اصلی از کلینتون حمایت می‌کردند، بزرگ‌ترین نداشته‌ی ترامپ رسانه بود، مردم هرچه به این موضوع مطمئن‌تر بودند نتیجه نهایی بیشتر بهت‌زده‌شان کرد. چند روز پس از اعلام نتایج انتخابات بعد از اینکه شک‌ها تمام شد، انگشت اتهام به سمت شبکه‌های اجتماعی رفت، لایه تقریباً پنهانی‌ای که بسیاری تاثیرگذاری آن را فراموش کرده بودند یا حداقل فکر نمی‌کردند تا این حد بتواند موثر باشد. در طول انتخابات داستان‌هایی که هیلاری کلینتون را به قتل متهم می‌کردند یا اوباما را مسلمان می‌خواندند در نیوزفید میلیون‌ها کاربر آمریکایی ظاهر شدند. از سوی دیگر، یک نقل قول ساختگی از ترامپ در سال ۱۹۹۸، که جمهوریخواهان را احمق می‌خواند، هنوز در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شود. هنوز هم عده‌ای گمان می‌کنند خبرهایی مانند اینکه «پاپ فرانسیس دنیا را با حمایت از ریاست‌ جمهوری ترامپ شوکه کرد»، «باراک اوباما تایید کرد که در کنیا به دنیا آمده است»، راست هستند. این یکی از تاثیرات مخرب شبکه‌های اجتماعی برای ماست. نقطه اشتراک همه این خبرها آن است که تمام‌شان کاملاً ساختگی هستند. البته جعلی بودن‌شان مانع نشد که میلیون‌ها آدم این خبرها را برای هم نفرستند. شبکه‌های اجتماعی چطور ما را کور کردند در این گزارش درباره این بحث می‌کنیم که رواج اخبار دروغ (fake news) است. اخبار دروغ در گذشته نیز وجود داشته اما چه چیزی آن را در دوران ما پراهمیت می‌کند؟ مساله اینجاست که تا پیش از این تمیز دادن اخبار دروغ از اخبار راست بخشی از وظیفه خبرنگاران یا تحلیلگران رسانه به حساب می‌آمد. بنابراین شما با انتخاب یک رسانه یا روزنامه از صحت مطالبی که در آن کار می‌شد و از جهت‌گیری آن رسانه، مطلع بودید. اما اکنون در بسیاری از شبکه‌های اجتماعی (مانند فیس‌بوک، اینستاگرام و توییتر) این الگوریتم‌های ماشینی هستند که حرف...