اتاق شیشه‌ای

سال ۲۰۰۹ بود که دنیا با پدیده‌ای به نام بیت‌کویت آشنا شد؛ فناوری‌ای که خالقان آن توانستند در مدت کوتاهی آن را از یک ایده به یک واقعیت اثرگذار بر دنیای اقتصاد و مراکز سیاست‌پژوهی تبدیل کنند و ارزش آن را در بازارهای جهانی به طور ناگهانی ارتقا دهند. بیت‌کوین در واقع یک فضای مجازی است که در آن از تکنیک‌های رمزگذاری برای ایجاد واحدهای پول و بررسی انتقال وجوه استفاده می‌شود و سیستم آن مستقل از بانک مرکزی است. با وجود اینکه چند سالی از مطرح شدن این پدیده نوظهور در کشور می‌گذرد اما به دلیل آثار قابل توجهی که می‌تواند بر اقتصاد کشور داشته باشد هنوز نسبت به اجرای آن تصمیم‌گیری نشده است. سال ۹۳ بود که ناصر حکیمی مدیر فناوری اطلاعات بانک مرکزی در این خصوص اعلام کرده بود:«هنوز چارچوب و مقرراتی برای پول‌های اینترنتی در ایران دیده نشده و همچنان تهدید مورد توجهی از سوی این شیوه جابه‌جایی پول در کشور نداشته‌ایم تا بانک مرکزی که دیدبان پولی کشور است، بخواهد وارد عمل شود ولی در صورتی که روند فراگیری پول‌های الکترونیکی در کشور ادامه پیدا کند بانک مرکزی خود را موظف می‌داند چارچوب‌های مورد نیاز آن را تعریف کند.» هرچند قرار بر این بود تا شورای عالی فضای مجازی، برنامه‌ای برای این پول‌های مجازی و ارزهای نوپدید تدوین کند اما هنوز نتیجه این برنامه به ‌عنوان قانون تصویب و ابلاغ نشده است. نیمه آبان امسال در نمایشگاه تراکنش ۲۰۱۶ در کنار پرداختن به موضوعات مهمی همچون اعتبارسنجی، کارت و پرداخت، امنیت و core banking در یک کارگاه تخصصی، پدیده بیت‌کوین از نظر فنی، کاربردی و کسب ‌و ‌کاری مورد بررسی قرار گرفت. شفافیت در تراکنش‌ها سیستم بیت‌کوین از بسیاری جهات جالب است؛ به زبان ساده یک اتاق شیشه‌ای بزرگ را با یکسری صندوق‌های کوچک شیشه‌ای درون آن در نظر بگیرید که می‌توان داخل آنها را...