سیر و سیاحت نبود، پایان جهان بود

مرور آثار و پژوهش‌های دیوید لیون نشان می‌دهد او متفکری است که بر موضوع نظارت و جامعه نظارتی متمرکز است و تقریبا اغلب کارهایش به طور مشخص درباره این موضوع است. اما باید توجه داشت دو فضای فکری متفاوت بستر تحلیل‌های او را شکل داده است. نخست مطالعات مربوط به جامعه‌شناسی دین و دوم، مطالعه فرهنگ پست‌مدرن. کتاب «پست‌مدرنیته» ماحصل موجز دغدغه‌های نویسنده درباره جامعه مدرن و فرهنگ پست‌مدرن است و مسیری متفاوت در مرور تحولات منجر به پست‌مدرنیته طی می‌کند که نه مجذوبانه است و نه منکرانه. این دغدغه را در همه آثار بعدی دیوید لیون هم می‌بینیم. کتاب با عنوان «پسامدرنیته» توسط محسن حکیمی ترجمه و سال 1380 خورشیدی توسط نشر آشیان منتشر شده است. نام کتاب: پست‌مدرنیته نویسنده: دیوید لیون سال انتشار: 1994 انتشارات: دانشگاه مینه‌سوتا (چاپ نخست) این کتاب در میان انبوه آثار منتشرشده در باب «وضعیت پست‌مدرن» اثر متمایزی است، چرا که نویسنده آن توانسته نگاهی برون‌گفتمانی به جامعه مدرن و تفکر پست‌مدرن داشته باشد. به عبارت دیگر دیوید لیون، همان‌طور که خودش تاکید می‌کند، پست‌مدرن نیست اما می‌کوشد فرآیند تحولات فکری و اجتماعی چند دهه اخیر را درک کند. در حالی که هیچ کدام از چهره‌های اصلی تفکر پست‌مدرن به جامعه‌شناسی در معنای کلاسیک آن اعتقادی ندارند، لیون شرایط پست‌مدرن را از دریچه جامعه‌شناسی کلاسیک می‌نگرد و تحلیل می‌کند. با وجودی که پست‌مدرن‌های اروپایی تاکید می‌کنند وضعیت پست‌مدرن را نمی‌توان از دریچه جامعه‌شناسی تحلیل کرد و نیازمند گفتمان دیگری همچون تبارشناسی فوکو هستیم، برای دیوید لیون شرایط اجتماعی محوریت دارد و با نگاهی مدرن به وضعیت پست‌مدرن می‌نگرد، آن را تحلیل می‌کند و در نهایت با آن همدلی می‌کند. او مشخصا جایی فاصله خود را از نظریه‌پردازان و شیفتگان پست‌مدرن جدا می‌کند که تاکید دارد لفاظی‌ها و بازی‌های نظری پست‌مدرن‌ها در اغلب موارد بی‌ربط است اما نفی این بازی‌های زبانی و نظری نباید و...