skip to Main Content
محتوای اختصاصی کاربران ویژهورود به سایت

فراموشی رمز عبور

با شبکه های اجتماعی وارد شوید

عضو نیستید؟ عضو شوید

ثبت نام سایت

با شبکه های اجتماعی وارد شوید

عضو نیستید؟ وارد شوید

فراموشی رمز عبور

وارد شوید یا عضو شوید

جشنواره نوروزی آنر

سن که رسید به سی ماه

حمیدرضا نیکدل نویسنده میهمان

۷ آذر ۱۳۹۴

زمان مطالعه : ۲ دقیقه

شماره ۳۰

تاریخ به‌روزرسانی: ۲۶ مهر ۱۳۹۸

مقاطعی در سن است که می‌گویند ما آدم‌ها با رسیدن به آنها دچار احوالاتی می‌شویم. مثلاً سی سالگی که می‌گویند می‌توان حسی از بلوغ فکری را تجربه کرد و چهل سالگی  که احتمالاً خودش را. پس از آن هم می‌توانیم در انتظار بحران میانسالی باشیم. اما قطعاً فرمولی در میان نیست و اینها همه اعدادی هستند تجربی. شاید هم کسی هیچ گاه در زندگی‌اش احساس بلوغ فکری نکند، حتی اگر بالغ‌ترین باشد یا شاید هم کسی از بدو تولد دچار بحران میانسالی شده باشد و خودش نداند. اگر بخواهیم این مرزهای سنی را به فضای رسانه‌ای مثل ماهنامه نگاشت کنیم، طبعاً واحد سال قدری بلندپروازانه و برای کسی به سن من قطعاً احمقانه است. پس شاید این شماره که سی‌امین شماره‌مان هست، آنجایی است که می‌توان قاعدتاً احساس بلوغ به‌مان دست داده باشد. اینکه چقدر خروجی پیوست طی این شماره‌ها پخته‌تر شده که قضاوتش بی‌تردید با مخاطبان است اما شخصاً امید دارم خودمان چنین فکری نکنیم چون می‌تواند زمینه‌ساز بحران میانسالی در ادامه و حوالی شماره چهلم باشد و در بدترین حالت احساس فشارهایی در مرز رسیدن سن به پنجاه! اینکه فکر کنیم بهتر شده‌ایم امیدوارکننده است اما لبه دیگر این شمشیر موذی می‌تواند مغرورمان کند و به ظاهر بی‌نیاز از تغییر و نوآوری. جایی خواندم هر چقدر سن بالاتر می‌رود، گذشت زمان سریع‌تر به نظر می‌آید. لابد یادتان هست که قرن‌ها طول کشید تا 18 سال‌مان شود به امید گرفتن گواهینامه رانندگی اما هر چه جلوتر رفتیم گذر زمان کمتر به چشم‌مان آمد. این اتفاق را در پیوست هم می‌توان دید که هر چه جلوتر می‌رویم شماره‌ها سریع‌تر می‌آیند و می‌روند. لابد چشم به هم بزنیم شماره چهلم است اما فارغ از سرعت متفاوت در گذر این سی شماره چیزی که تغییر نکرده حس تعلق است برای ما اعضای تیم این رسانه؛ از آن جنس حس‌هایی که در خانواده می‌شود تجربه‌اش کرد. از آن حس‌هایی که شیرینی‌اش در کام آدم می‌ماند. همان حس‌هایی که ماه و سال و شماره حالی‌اش نمی‌شود

این مطلب در شماره ۳۰ پیوست منتشر شده است.

ماهنامه ۳۰ پیوست
دانلود نسخه PDF
http://pvst.ir/1fe
حمیدرضا نیکدلنویسنده میهمان

    درس خوانده فنی و در ادامه هوش مصنوعی، از آغاز پیوست تا اکنون‌ برای ماهنامه توضیح می‌دهد که متاسفانه خود را سزاوار کارت خبرنگاری نمی‌داند. حتی خیلی روزنامه‌نویسی هم بلد نیست. اما ظاهرا می‌داند چگونه روندهای فناوری روز دنیا را تبدیل به پرونده‌های پیوست جهان کند.

    تمام مقالات

    0 نظر

    ارسال دیدگاه

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    *

    برای بوکمارک این نوشته
    Back To Top
    جستجو