جی بالای دی بسیار است

صحبت میکروپروسسور نیست. میکروموتوری هم در کار نیست. گویا بدون داشتن اینها هم می‌توان اجسامی انعطاف‌پذیر داشت که تغییر شکل بدهند؛ آن هم به شکلی هوشمندانه. انسان تنها جایی را که انگولک نکرده بود ساختار مولکولی پروتئین‌های اشیا بود که حالا آن هم از ید قدرت برنامه‌ریزی او در امان نیست. این موجود دوپا چیزهایی می‌سازد که ساختار مولکولی‌شان طوری برنامه‌ریزی شده که در شرایط مختلف تغییر شکل می‌دهند؛ مبلی که با رفتن نور روز تبدیل به تختخواب می‌شود، لوله‌هایی که در صورت سوراخ شدن منبسط می‌شوند و حفره را می‌پوشانند، مصالح ساختمانی‌ای که در موقع زلزله هوشمندانه انعطاف به خرج می‌دهند و حتی خود را تعمیر می‌کنند. اگر پرونده بخش جهان این شماره که درباره چاپ سه‌بعدی حرف می‌زند برایتان جالب است، یادتان باشد با اضافه کردن بعدی دیگر حالا پرینت چهاربعدی (4D) هم داریم. بعد چهارم زمان است؛ در طول محور زمان محدودیت اجسام تولیدشده به وسیله پرینتر‌های سه‌بعدی، یعنی صلبیت، حل شده است. می‌توان اجسام منعطفی ساخت که با گذشت زمان و در شرایطی خاص برنامه‌ریزی شده‌اند تا تبدیل به چیز دیگری شوند. این قصه نوآوری سیری‌ناپذیر انسان از بعدی به بعد دیگر می‌رود و ما نشسته‌ایم به تماشای این پیشرفت سرسام‌آور. اما حتی نمی‌توانیم تماشاگر خوبی هم باشیم. ابزار دنبال کردن این مسابقه تکنولوژی یک اینترنت لاک‌پشتی است که تازه گاهی به کل قطع می‌شود. از غر زدن حالم به هم می‌خورد، آن هم در مورد مشکلی که این همه در موردش انتقاد و شکایت و ناله شنیده می‌شود. همه هم حق دارند. اما اشکالی ندارد. شما آن‌سوی آبی‌ها به بعد چهارم چاپ‌تان بنازید. ما هم به نسل سوم راه‌اندازی‌شده روی موبایل‌هایمان. حالا گیرم نصف بیشتر جاها هنوز کار نکند، گیرم باعث شده باشد خیلی مواقع به خاطر همین اصلا موبایل آنتن هم ندهد. مهم این است که ما 3Gدار شدیم. این سه تا جی ما می‌ارزد به 10 تا دی شما